Ιστορικά μνημεία στη Ρόδο

Εξερευνήστε την ιστορία της Ρόδου

Image © Rhodes Guide / RhodesGuide.com

Μνημεία, Αξιοθέατα, Ιστορικοί και Αρχαιολογικοί Χώροι της Ρόδου

Αρχαιολογικές ανασκαφές αποκάλυψαν την εγκατάσταση του Μινωικού Πολιτισμού τον 16ον αιώνα π.χ. στο νησί, που ακολουθήθηκε από τους Μυκηναίους, οι οποίοι εγκαθίστανται εδώ τον 15ον αιώνα π.χ. Μετά τον 8ον αιώνα π.χ. κτίστηκαν οι πρώτες πόλεις-κράτη Ιαλυσός, Λίνδος και Κάμειρος, οι οποίες μαζί με την Κω και τις μικρές Ασιατικές πόλεις Κνίδος και Αλικαρνασσός σύστησαν συμμαχία, τη «Δωρική Εξάπολη». Σύμφωνα μ’ αυτά, ήταν η πρώτη συμμαχία πόλεων γνωστή στον τότε κόσμο, που είχε πολιτικές, οικονομικές και πολιτισμικές διαστάσεις.

Αρχαιολογικές ανασκαφές αποκάλυψαν την εγκατάσταση του Μινωικού Πολιτισμού τον 16ον αιώνα π.Χ. στο νησί, που ακολουθήθηκε από τους Μυκηναίους, οι οποίοι εγκαθίστανται εδώ τον 15ον αιώνα π.Χ. Μετά τον 8ον αιώνα π.Χ. κτίστηκαν οι πρώτες πόλεις-κράτη Ιαλυσός, Λίνδος και Κάμειρος, οι οποίες μαζί με την Κω και τις μικρές Ασιατικές πόλεις Κνίδος και Αλικαρνασσός σύστησαν συμμαχία, τη «Δωρική Εξάπολη». Σύμφωνα μ’ αυτά τα στοιχεία, ήταν η πρώτη συμμαχία πόλεων γνωστή στον τότε κόσμο, που είχε πολιτικές, οικονομικές και πολιτισμικές διαστάσεις.

Η ευημερία και η ανάπτυξη του νησιού οφειλόταν κυρίως στο εμπόριο, λόγω της κομβικής του γεωγραφικής θέσης που συνέδεε πολλές Ελληνικές και μικρασιατικές πόλεις δημιουργώντας εμπορική αρτηρία, η οποία με κεντρικό κόμβο το νησί της Ρόδου έφτανε από τις Κυκλάδες μέχρι την Σικελία, και στη συνέχεια την Κύπρο και την Φοινίκη. Μια άλλη πολύ σημαντική εμπορική διαδρομή άνοιξε για τους Ρόδιους την εποχή των Πτολεμαίων, όπου επεκτάθηκε από την Μικρά Ασία μέχρι την Ρόδο και έφτανε μέχρι το Δέλτα του Νείλου και την Κυρήνη. Οι τρεις πόλεις-κράτη της Ρόδου, η Ιαλυσός, η Κάμειρος και η Λίνδος, προχώρησαν, πολύ σύντομα, στην κοπή δικών τους νομισμάτων. Ένα γεγονός που μαρτυρά και την οικονομική τους ευημερία. Ένα ορόσημο στην ιστορία του νησιού της Ρόδου ήταν η απόφαση αυτών των τριών πόλεων το 408 π.χ. να ιδρύσουν από κοινού τη νέα ισχυρή πόλη της Ρόδου στο βόρειο σημείου του νησιού, η οποία θα ήταν ικανή να αναλάβει τα σκήπτρα της εξουσίας και της ευημερίας για τους αιώνες που θα ακολουθούσαν.

Οι Ρόδιοι, όπως όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες, πάλεψαν στον πόλεμο εναντίον των Περσών και υποδέχτηκαν τους Μακεδόνες στο νησί, υπό την ηγεσία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η Ρόδος, λόγω της στρατηγικής της θέσης, κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους τον 2ον αιώνα π.Χ. Ωστόσο, εκ τότε, κυρίως μετά τον 1ον αιώνα π.Χ., η Ρόδος αναπτύχθηκε σε ένα πολύ σημαντικό πολιτισμικό κέντρο, ενώ η φήμη της διαδόθηκε σε όλη τη Μεσόγειο.

Ακρόπολη της Λίνδου

Η Λίνδος είναι ένας μαγευτικός προορισμός για όσους επιθυμούν να εξερευνήσουν τους εντυπωσιακούς αρχαιολογικούς χώρους της Ρόδου. Το γραφικό σκηνικό της πόλης συνδυάζεται άψογα με το δραματικό φυσικό τοπίο, καθιστώντας την ένα μοναδικό αξιοθέατο. Η Ακρόπολη της Λίνδου, η οποία υψώνεται 116 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, αποτελεί κυρίαρχο χαρακτηριστικό της περιοχής. Η μεγαλοπρέπεια και τα επιβλητικά τείχη του φρουρίου της δημιουργούν ένα μαγευτικό περιβάλλον για την πόλη που βρίσκεται από κάτω, καθιστώντας την ένα αξιοθέατο που προκαλεί δέος και ένα μέρος που πρέπει να επισκεφθείτε.

Ακρόπολη της Ρόδου (Λόφος Αγίου Στεφάνου, Monte Smith)

Η Ακρόπολη της Ρόδου, μαζί με το Αρχαίο Στάδιο της Ρόδου, βρισκόταν στο λόφο που σήμερα είναι γνωστός ως Μόντε Σμιθ. Υπάρχουν μόνο λίγα σωζόμενα τμήματα της Ακρόπολης που παρέχουν μια αμυδρή ιδέα του αρχικού μεγαλείου της. Παρόλα αυτά, αξίζει να την επισκεφθείτε. Δεν είχε οχυρωματικό χαρακτήρα όπως οι παλιές ακροπόλεις. Aποτελούσε μια μνημειακή ζώνη με Iερά, μεγάλους ναούς, δημόσια κτίρια και υπόγειους χώρους λατρείας.

Ακταίον

Tο "Ακταίον" κτίσθηκε στην πρώτη περίοδο της Ιταλοκρατίας, είναι διώροφο κτίριο με μικρό δώμα και στοά με σταυροθόλια οξυκόρυφα προς την παραλιακή λεωφόρο. Τις προσόψεις χαρακτηρίζει το τυπικό ισόδομο της περιοχής.

Αρχαία Ιαλυσός

Η περιοχή της Ιαλυσού βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νησιού. Ήταν κατοικημένη στην προϊστορική περίοδο. Στην περιοχή Τριάντα έχουν βρεθεί υπολείμματα μινωικού οικισμού και μυκηναϊκά νεκροταφεία βρίσκονται στους γύρω λόφους (1700-1400 π.Χ.)

Αρχαία Κάμειρος (Κάμιρος)

Η αρχαία Κάμειρος, μία από τις τρεις δωρικές πόλεις-κράτη που αναφέρονται από τον Όμηρο, ήταν ένας σημαντικός οικισμός μαζί με τη Λίνδο και την Ιαλυσό στο νησί της Ρόδου. Αυτός ο αρχαιολογικός χώρος αποκαλύπτει στρώματα ιστορίας μέσα από τα καλοδιατηρημένα ερείπια του, προσφέροντας πληροφορίες για την αστική διάταξη και την καθημερινή ζωή των αρχαίων κατοίκων του. Η Κάμειρος προσφέρει ένα μοναδικό παράθυρο στο κλασικό παρελθόν της Ρόδου, αναδεικνύοντας την αρχιτεκτονική και πολιτιστική κληρονομιά του δωρικού πολιτισμού.

Αρχαιολογικό μουσείο Ρόδου

Η μόνιμη συλλογή του Αρχαιολογικού Μουσείου της Ρόδου αποτελείται από ευρήματα ανασκαφών της ιταλοκρατίας κυρίως, στη Ρόδο και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα. Μυκηναϊκά κοσμήματα, αγγεία και μικροαντικείμενα από ταφικά σύνολα της Ιαλυσίας και της Καμίρου από τη Γεωμετρική ως την Κλασική περίοδο (9ος-4ος αιώνας π.Χ.), γλυπτά Κλασικής και Ελληνιστικής περιόδου και ροδιακά νομίσματα Ελληνιστικών χρόνων αποτελούν τα κύρια εκθέματα του Μουσείου.

Αστική Σχολή Ρόδου

Το κτίριο κατασκευάστηκε το 1874 και είναι ένα από τα πρώτα οργανωμένα χριστιανικά σχολεία της Ρόδου. Αποτελεί συνέχεια του "Αλληλοδιδακτικού Σχολείου", που ίδρυσε ο μητροπολίτης Ρόδου Παΐσιος. Το κτίριο κατασκευάστηκε πάνω σε παλαιότερο, κτισμένο το 1765, το οποίο καταλάμβανε το μεγάλο, κοινόχρηστο οικόπεδο, που εκτεινόταν μέχρι το σημερινό Βενετόκλειο.

Βυζαντινό κάστρο και μοναστήρι Φιλερήμου

Η Μονή και το Κάστρο Φιλερήμου, που βρίσκονται στην κορυφή του λόφου της Φιλερήμου κοντά στην αρχαία πόλη της Ιαλυσού στη Ρόδο, αποτελούν σημαντικά βυζαντινά κτίσματα. Το συγκρότημα χτίστηκε κατά τη διάρκεια της Βυζαντινής Εποχής και περιβάλλεται από ένα ποικίλο σύνολο ιστορικών κτιρίων και ερειπίων που καλύπτουν τις βυζαντινές, ελληνιστικές και μεσαιωνικές περιόδους. Βασικά μεταξύ αυτών είναι οι ναοί της Αθηνάς Πολιάδος και του Δία. Το μοναστήρι και το κάστρο βρίσκονται μέσα σε ένα γαλήνιο πευκοδάσος, περικλείοντας το πλούσιο ιστορικό μωσαϊκό της περιοχής.

Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου

Η Δημοτική Πινακοθήκη της Ρόδου στεγάζει σήμερα μία από τις πιο αντιπροσωπευτικές και αξιόλογες συλλογές Ελλήνων ζωγράφων του 20ού αιώνα. Οι περισσότεροι ζωγράφοι που εργάστηκαν δημιουργικά κατά τη διάρκεια αυτών των εννέα δεκαετιών αντιπροσωπεύονται σε αυτή τη συλλογή μέσω μερικών από τα πιο χαρακτηριστικά έργα τους.

Εθνικό Θέατρο

Tο Εθνικό Θέατρο Ρόδου κυριαρχεί με τον όγκο του στην Πλατεία Δημαρχείου και είναι μοναδικός συνδυασμός "διεθνούς στυλ" και "φασιστικού στυλ". Αποτελεί ένα από τα λαμπρότερα δείγματα κανναβικής τεχνολογίας (Finta pietra) και υαλοπλίνθων, σε ελληνικό έδαφος.

Η Μεσαιωνική Παλιά Πόλη της Ρόδου

Στη μεσαιωνική Παλιά Πόλη σίγουρα θα απολαύσετε μία από τις πιο ενδιαφέρουσες βόλτες στο νησί. Μη σας παραπλανήσει ο όρος «μεσαιωνικός» και νομίσετε ότι θα δείτε μια ερειπωμένη και έρημη πόλη. Μόλις φτάσετε στα τείχη της Παλιάς Πόλης της Ρόδου, ετοιμαστείτε να μπείτε στην παλαιότερη κατοικούμενη μεσαιωνική πόλη της Ευρώπης.

Η Μονή της Αγίας Αικατερίνης

Η εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης βρίσκεται στην Εβραϊκή συνοικία της Μεσαιωνικής Πόλης, κοντά στον τομέα μάχης της Ιταλίας. Ήταν ο πρώτος ορθόδοξος ναός που μετατράπηκε σε τζαμί από τον σουλτάνο Σουλεϊμάν το Μεγαλοπρεπή, γεγονός στο οποίο οφείλεται και η ονομασία Ιλκ Μιχράμπ (πρώτο προσκύνημα).

Κάστρο Μονολίθου

Το Κάστρο του Μονόλιθου, σκαρφαλωμένο 236 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας κοντά στο χωριό Μονόλιθος στο νησί της Ρόδου, είναι ένα αξιόλογο μεσαιωνικό φρούριο. Κατασκευασμένο πάνω στα απομεινάρια ενός παλαιότερου κάστρου, η θέση του σε δύσκολο φυσικό έδαφος αναδεικνύει την αρχιτεκτονική εφευρετικότητα των κατασκευαστών του. Αυτή η στρατηγική θέση δεν παρείχε μόνο αμυντικά πλεονεκτήματα, αλλά προσφέρει επίσης εκπληκτική θέα στη γύρω περιοχή, ενσαρκώνοντας τον ιστορικό και πολιτιστικό πλούτο της Ρόδου. Η διαρκής παρουσία του κάστρου προσκαλεί στην εξερεύνηση του παρελθόντος του και στην εκτίμηση της άγριας ομορφιάς του.

Κάστρο Φεράκλου

Το κάστρο Φεράκλου (η κάστρο Φαρακλού) βρίσκεται σε ύψος 150 μ. Σε έναν πολύ απότομο και βραχώδη λόφο, στην ανατολική πλευρά του νησιού της Ρόδου, με θέα στους κόλπους Χαράκι και Αγάθη, απέναντι από τις ακτές της Μικράς Ασίας.

Μανδράκι (Μαντράκι)

Το λιμάνι του Μανδρακίου, που βρίσκεται στην ανατολική ακτή της Ρόδου, κοντά στη Νέα Πόλη, είναι ένα ιστορικό λιμάνι που γοητεύει τους επισκέπτες με τη διαρκή γοητεία του. Λειτουργώντας ως πύλη προς το πλούσιο παρελθόν του νησιού, το Μανδράκι περιβάλλεται από μια ατμόσφαιρα που απηχεί τους ψιθύρους της ιστορίας. Η εγγύτητά του με τις σύγχρονες ανέσεις της Νέας Πόλης αντιπαραβάλλει το αρχαίο με το σύγχρονο, καθιστώντας το ένα μοναδικό σημείο ενδιαφέροντος. Αυτό το λιμάνι δεν προσφέρει μόνο μια εικόνα της ιστορικής αφήγησης της Ρόδου, αλλά χρησιμεύει επίσης ως μαρτυρία της μακροχρόνιας σύνδεσης του νησιού με τη θάλασσα.

Ξενοδοχεία Έλαφος και Ελαφίνα

Στο κέντρο και προς τα δυτικά της νήσου Ρόδου βρίσκεται το ξενοδοχειακό συγκρότημα "Έλαφος και Ελαφίνα", στην κορυφή του όρους του Προφήτη Ηλία.

Ο Πύργος του Ρολογιού (Ρολόι)

Ο πύργος του ρολογιού (Ρολόι) είναι το υψηλότερο σημείο της Παλιάς Πόλης της Ρόδου. Παρόλα αυτά, με την πρώτη ματιά δεν γίνεται σχεδόν καθόλου αντιληπτός. Η καλύτερη ώρα για να τον επισκευθείτε είναι μετά το σούρουπο, καθώς ο φωτισμός του το μετατρέπει σε ακόμα πιο εντυποσιακό αξιοθέατο.

Σουλεϊμανιγιέ Τζαμί

Στην καρδιά της πόλης της Ρόδου, βρίσκεται το Σουλεϊμανιγιέ Τζαμί, ένα στωικό μνημείο του παρελθόντος. Γεννημένο από τις στάχτες της οθωμανικής κατάκτησης το 1522, αποτίει φόρο τιμής στους θριάμβους του σουλτάνου Σουλεϊμάν. Αν και επανασχεδιάστηκε το 1808 και αγγίχτηκε από τον χρόνο, παραμένει η πιο διακεκριμένη μαρτυρία της πόλης για την οθωμανική εποχή.

Ταχυδρομείο Ρόδου

Tο Ιταλικό κτήριο του Ταχυδρομείου της Ρόδου βρίσκεται στην Πλατεία Ελευθερίας. Μορφολογικά αποτελεί ένα εξαίρετο δείγμα αναγεννησιακού εκλεκτισμού και κανναβικής τεχνολογίας.

Το βυζαντινό κάστρο της Λάρδου

Το κάστρο χτίστηκε τον 12ο αιώνα, κατά τη Βυζαντινή περίοδο, από τους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη, το κύριο ενδιαφέρον του οποίου, μόλις έφθασαν στο νησί το 1309, ήταν η κατασκευή οχυρών, κατά προτίμηση με θέα στη θάλασσα, προκειμένου να αμυνθούν από τους εχθρούς.

Το κάστρο της Κρητηνίας

Το κάστρο της Κρητηνίας (Καστέλλο, για τους ντόπιους) είναι χτισμένο τον 16ο αιώνα σε λόφο περίπου 131 μέτρα πάνω από το χωριό Κρητηνία. Θεωρείται το στολίδι του χωριού καθώς προσφέρει εκπληκτική θέα στο Αιγαίο, στο νησί της Χάλκης και σε άλλα νησάκια.

Το κάστρο του Ασκληπιού (Ασκληπιείο)

Το κάστρο του Ασκληπιού (Ασκληπιείο) χτίστηκε το 1479 από τον μέγα μάγιστρο ντ' Ομπισόν (Pierre d'Aubusson) στη θέση ενός αρχαίου φάρου. Στη βυζαντινή περίοδο, κατά τη διάρκεια των Ιπποτών, το κάστρο προσέφερε στους κατοίκους των γύρω χωριών προστασία από εχθρικές επιθέσεις.

Το Μεσαιωνικό Κάστρο της Λίνδου

Το Μεσαιωνικό Κάστρο της Λίνδου, το οποίο βρίσκεται μέσα στην Ακρόπολη της Λίνδου, είναι μια ιστορική οχύρωση που κάποτε αποτελούσε το Παλάτι του Κυβερνήτη των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη. Αρχικά περιελάμβανε τρία κτίρια, αλλά μόνο δύο έχουν αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου. Αυτό το ορόσημο αποτελεί απόδειξη της πλούσιας ιστορίας και της αρχιτεκτονικής ικανότητας της εποχής, προσφέροντας μια ματιά στη μεσαιωνική περίοδο στο νησί της Ρόδου. Η στρατηγική θέση του κάστρου και τα εναπομείναντα κτίσματα συνεχίζουν να προσελκύουν πλήθος επισκεπτών, καθιστώντας το ουσιαστικό μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της Λίνδου.

Το παλάτι του Κυβερνήτη

Το παλάτι του πρώην Κυβερνήτη, που τώρα χρησιμοποιείται ως το κτίριο της Νομαρχίας, είναι ένα από τα σημαντικότερα κτίρια που κατασκευάστηκαν στη Ρόδο κατά την ιταλική κατοχή του νησιού. Είναι ένας συνδυασμός πολλών διαφορετικών αρχιτεκτονικών στυλ και η διαρρύθμιση του μοιάζει πολύ με το παλάτι των Δόγηδων στη Βενετία.

Το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη

Το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, είναι ίσως το πιο εμβληματικό έργο αρχιτεκτονικής στη Ρόδο και αναμφίβολα το σύμβολο της μεσαιωνικής πόλης του νησιού. Χτίστηκε τον 14ο αιώνα υπό τις διαταγές του Μεγάλου Μαγίστρου M. de Villeneure, στα θεμέλια ενός άλλου βυζαντινού φρουρίου που δεν κατάφερε να επιβιώσει από τις επανειλημμένες αραβοπερσικές επιθέσεις από τον 7ο αιώνα και μετά.