Η αρχαία ακρόπολη της Ιαλυσού κυριαρχούσε κάποτε στον λόφο της Φιλερήμου, κοντά στο σημερινό χωριό Τριάντα. Μετά την εγκατάσταση των Δωριέων γύρω στο 1100 π.Χ., η πόλη έγινε αναπόσπαστο μέλος της περίβλεπτης Δωρικής Εξάπολης. Αργότερα, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν τη νεκρόπολη της αρχαίας Ιαλυσού στην περιοχή μεταξύ Τριαντών και Φιλερήμου.
Η σημασία του ιστορικού αυτού χώρου αναδείχθηκε περαιτέρω κατά τις ανασκαφές του 1876, όταν ήρθαν στο φως μυκηναϊκά αγγεία, μια δωρική βάση και ένας ελληνιστικός ναός αφιερωμένος στην Αθηνά Πολιάδα. Όλα αυτά μαρτυρούν την ακμή της πόλης έως την ίδρυση της Ρόδου το 408 π.Χ.
Καθώς πέρασαν οι αιώνες, ο λόφος της Φιλερήμου βρέθηκε στο επίκεντρο ποικίλων ιστορικών περιόδων, από την κυριαρχία των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη στον μεσαίωνα μέχρι την οθωμανική διοίκηση, και τελικά βρέθηκε υπό ιταλική διακυβέρνηση.
Τα ιστορικά στρώματα της Φιλερήμου παραμένουν ορατά σήμερα μέσα από ξεχωριστά αρχιτεκτονικά κατάλοιπα που σκιαγραφούν το πολυσχιδές παρελθόν της. Οι επισκέπτες που ανεβαίνουν τον αρχαίο δρόμο προς την Ακρόπολη συναντούν τα θεμέλια ενός κάποτε μεγαλοπρεπούς ναού αφιερωμένου στον Δία και την Αθηνά.
Στην κορυφή δεσπόζει μια περίτεχνη εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία, αν και η ιστορία της αποτυπώνει τις ταραγμένες περιόδους της περιοχής - το αρχικό μοναστήρι ερειπώθηκε κατά την Οθωμανική Εποχή και ανακατασκευάστηκε σχολαστικά κατά την Ιταλική περίοδο.
Υπό ιταλική διοίκηση, οι μοναχοί Καπουτσίνοι ανέλαβαν τη φροντίδα του ιερού αυτού χώρου, μεταμορφώνοντάς τον με την αρχιτεκτονική τους προσέγγιση σε ένα ήσυχο καταφύγιο περασμάτων και στοχαστικών διαδρόμων. Οι δραστήριοι αυτοί μοναχοί άφησαν και μια άλλη ανεκτίμητη κληρονομιά: ένα εκλεπτυσμένο βοτανικό λικέρ γνωστό ως «Sette Erbe» (Επτά Βότανα), φτιαγμένο από ντόπια βότανα.
Η παραδοσιακή αυτή συνταγή παραμένει ζωντανή έως σήμερα, και οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να τη δοκιμάσουν στην καντίνα του χώρου, γευόμενοι ένα κομμάτι της ζώσας ιστορίας.

