Στον τόπο όπου βρίσκεται το μοναστήρι σήμερα, υπήρχε αρχικά ένα μικρό παρεκκλήσι ευγνωμοσύνης στον Άγιο Νεκτάριο, το οποίο χτίστηκε το 1966 από τον Κυριάκο Κωστομήρη και τη σύζυγό του Δέσποινα. Η απεικόνιση του Αγίου έγινε με θαυμαστό τρόπο από τον μοναχό Μιχαήλ Καυσοκαλυβίτη, ένα αντίγραφο της οποίας εικόνας φυλάσσεται στη Μονή.
Η μεγάλη προσέλευση των πιστών, λόγω των πολλών θαυμάτων του Αγίου, οδήγησε στην απόφαση να κατεδαφιστεί το μικρό παρεκκλήσι και να οικοδομηθεί στη θέση του το 1970 μια νέα μεγαλοπρεπή εκκλησία στον αρχιτεκτονικό τύπο του ελεύθερου σταυρού με τρούλο. Η νέα εκκλησία είναι επίσης το καθολικό της Ιεράς Μονής, η οποία εγκαινίασθηκε το 1974 από τον Μητροπολίτη Ρόδου Σπυρίδωνα.
Μαζί με το καθολικό, στο νότιο τμήμα χτίστηκαν δύο κυψελωτά φτερά και σχηματίστηκε ο γύρω χώρος. Χαρακτηριστικής και εξαιρετικής ομορφιάς είναι το μαγευτικό σιντριβάνι στην κεντρική είσοδο με τους πολλαπλούς κρουνούς του, από τους οποίους ρέει άφθονο δροσερό νερό, το οποίο προέρχεται από τις φυσικές πηγές του όρους Μεσόβουνο, στους πρόποδες του οποίου βρίσκεται το μοναστήρι.
